Beste ChristenUnie-vrienden,
Vandaag was in meerdere opzichten een zonnige dag. Wie de televisie vandaag aan had (of iets terugkeek via internet), zag het zonovergoten weer waar de glazen koets met onze vorst en vorstin doorheen reed. Ze reden langs duizenden toeschouwers in een als altijd op Prinsjesdag feestelijk Den Haag. De zon scheen ook bij de Ridderzaal naar binnen en dus liep de temperatuur tijdens het wachten op de koning aardig op.
Wat ook warm was, waren de woorden die de koning daar vervolgens sprak. Opvallend vaak ging het in zijn troonrede over ‘met elkaar’. Het ging over ouderen, over integratie, over het overbruggen van kloven tussen de ene en de andere bevolkingsgroep. Over bouwen aan een sterke samenleving. Interessant was de conclusie die de NOS in het achtuurjournaal trok: “daaraan kon je heel duidelijk merken dat de signatuur van dit kabinet liberaal, maar zéker ook christelijk is”.
Dat is heel mooi – dat we als christenen bekend mogen staan om onze drive om samen te leven. De koning zei: ‘leef niet náást elkaar, maar leef mét elkaar’. En dat appel wil ik me blijven aantrekken.
Zeker op een dag als vandaag. Omdat het ook in een ander opzicht een zonnige dag was. Met goed nieuws over de koopkracht van alle inkomensgroepen: op basis van de maatregelen van het kabinet gaan alle groepen er volgens de voorspellingen gemiddeld op vooruit. De koopkracht van 96% van de huishoudens neemt door plannen van dit kabinet toe. En ik moet zeggen: dat soort prognoses zijn van heel lang geleden. Dat is echt heel goed.
Maar juist op zo’n dag, als het letterlijk een feestje is in de straten en de slingers figuurlijk worden opgehangen in de politiek, wil ik me richten op diegene die dat ziet en denkt: dit is niet mijn feestje. Die zegt: leuk, als ik er één, anderhalf of misschien wel twee procent op vooruit ga, maar wat heb ik eraan als ik nog 10.000 euro schuld heb. Of de kwetsbare jongere die zegt: hartstikke mooi, dat werken meer gaat lonen, maar ik kóm niet aan het werk, omdat dat voor mij net iets moeilijker gaat dan voor een ander.
Dan denk ik dat het onze opdracht als christenen is om inderdaad niet alleen naast elkaar te leven, maar mét elkaar te leven. En dus wordt dat ook mijn pleidooi, morgen, tijdens de politieke beschouwingen. En dus ga ik me naast de mooie plannen van het regeerakkoord en bovenop de miljoenennota inzetten voor die ene. Omdat ons voorbeeld Jezus Christus is, de Herder die de negenennegentig schapen die zich op dat moment wel redden af en toe alleen laat, om zich te bekommeren om dat ene schaap in moeilijkheden.
Economie en geld: het zijn maar middelen. Samenleven en omzien naar elkaar, dat is waar het om draait.
Rest mij u nog hartelijk te danken voor uw betrokkenheid de afgelopen tijd. We merken dat ook wij er niet alleen voor staan. Het waren bij tijden intensieve weken: het stormde en soms was er zelfs het gevoel een stap naar achteren geblazen te worden. U steunt ons, helpt ons, bevraagt ons zo nu en dan kritisch en houdt ons scherp. Gedragen door uw gebeden en bemoedigingen, zetten we iedere week veel meer stappen voorwaarts.
Warme groet,
Gert-Jan Segers
Fractievoorzitter ChristenUnie Tweede Kamerfractie
